Toen ik dit stofje 2 jaar geleden in een winkeltje op de Albert Cuyp kocht had ik nog geen idee wat ik er mee zou doen. Het was teer en niet erg soepel. Twee onhandige eigenschappen. Maar ik vond het zo mooi dat ik hem desnoods aan de muur wilde hangen.
Het was 50 euro per meter. Best duur, dus ik had heel knierterig maar 1 meter genomen. Mijn voorraad met stoffen begon in die dagen ook alarmerend op te lopen, dus in plaats van minder vaak een stofje te kopen, kocht ik minder stof, hahaha.
Eens in de zoveel tijd leg ik mijn voorraad opnieuw op kleur en zo kwamen de Albert Cuypse stof en een paarse broderiestof toevallig naast elkaar te liggen. En ze waren volmaakt gelukkig met elkaar.
Op dit klassieke jeansmodel kon ik ook eindelijk een ander idee kwijt waar ik al een tijdje aan dacht. Op Marktplaats vond ik iemand die 30 oude centen voor 30 cent verkocht, dus die liet ik naar Nieuw-Zeeland sturen. Met de Dremel boorde ik 2 gaatjes in Juliana’s wang en oor en poetste haar daarna nog een beetje op.
“Hoezo? Hebben ze in Nieuw-Zeeland geen passende muntjes dan?”
“Nee, zo’n knoopje moet tot op de micrometer de juiste maat hebben! Maar … het zou ook best een sentimentelere reden kunnen hebben”.
😉
Ik vind ‘m geweldig geworden!
Gaaf! En Juul ook weer nuttig!! 1948?? Ja he?
de kleurtjes zijn opwindend matchend!!!
En…ik herinner me dit stofje op een foto…Hyves….
Ja klopt 😀
Dat was deze foto. Ik was helemaal gelukkig.
Tsssssss………. wat een leuk wandkleed joh!
Ja, ik voelde me er als muurbloem wel toe aangetrokken 😀
Ohhhhhh! Tof 🙂 wat ben je toch knap 😉 XxxX
Wat een weelderig ensemble. Jij zoudet zo aan een Balinees banket kunnen deelnemen. Lijkt Indrapoera van Lubeck je een leuke schuilnaam? Prettige dracht toegewenscht door je toegenegen Vadir