Het lijkt nu misschien of ik de laatste tijd als een bezetene aan het naaien ben geslagen (in plaats van aan het verbouwen van het huis), maar ik had nog een aantal ongefotografeerde dingen liggen. Vandaar de plotselinge hoge fotofrequentie.
Ik probeer mijn naaizucht nog steeds te beperken tot de schamele 3 kwartier dat Frank s’morgens de hond uitlaat. En de incidentele 10 minuten dat ik op het koken van de aardappels sta te wachten. Want als ik mezelf zou laten gaan, zou ik inderdaad om de dag een nieuw kledingstuk willen showen.
Voor de goede orde: Dit is natuurlijk niet zelf gehaakt, maar was een kant-en-klare gehaakte lap.
Ohhhh wat mooi! Waar heb je die lap gekocht? Is het 100% katoen? 😛
Het voelt wel als katoen, maar ik heb eerlijk gezegd vergeten op het label op de rol te kijken. Het komt van Spotlight. Daar loop ik altijd kwijlend rond.
Mooi, die kleur past echt bij je. Zeg, heb je dat jezelf allemaal geleerd of heb je een opleiding hierin gedaan?
Doei schattebout!
Nee hoor schattebout :D, geen opleiding.
Op mijn 16e wilde ik geen brommer, maar een naaimachine. Ik maakte de kleren precies via de richtlijnen van de Knip en de Burda. Maar pas de laatste 5 jaar is het erger geworden 🙂
Ik kon hier (aanvankelijk) geen Knip of Burda krijgen, dus ben ik gewoon maar oude kleren gaan na-knippen. Als ze goed lukte, bewaarde ik het patroon.
X