Toen ik op een tutorial op Youtube zag hoe simpel smocken op de naaimachine was, wilde ik het meteen uitproberen. Het stelt niets meer voor dan handmatig van dat hele dunne elastiek om je spoeltje winden (een klein beetje rekken).
Voor de bovendraad wordt gewoon garen gebruikt en de spanning moet op 3 worden gezet (als 5 je gemiddelde is). Dat is alles.
Ik had soepele dunne katoen liggen wat er precies geschikt voor was. De stof voor het bovenstuk is 23 centimeter hoog en was 150 centimeter breed. Na het smocken was het niet eens meer half zo breed. Niet te strak en niet te los. Precies goed om te blijven hangen. Hoewel ik er natuurlijk wel bandjes aan heb gemaakt. Want als een jurk maar lang genoeg is, dan trap ik altijd wel een keer op de zoom. Vooral bij het oplopen van de trap. Ja, het liefst met mijn handen vol.
Het rokdeel heb ik er los aan genaaid (precies tussen de 2 laatste elastiekbanen in) omdat ik die niet met de volle 150 centimeter in de taille wilde laten beginnen. Ik heb 4 banen van 25 centimeter gebruikt die naar beneden naar 45 centimeter uitlopen. Het ingerimpelde bovenstukje heb ik tijdens het aannaaien van de rok dus uitgerekt tot 100 centimeter.
Ik ben heel blij met het resultaat. Het blauwe knoopvestje van 3 blogjes geleden staat er leuk bij.
Ik wil er nog wel 10 van! Vandaar de titel …
Hier ben ik weg van, de kleuren, de stof….Staat prachtig.
Nothing beats paars! 😀
Ik hou van wriemelige patroontjes. En dan ook nog een beetje grafisch.
Mooi!
Maar waarom heb jij eigenlijk je intro in het Engels geschreven terwijl alle blogs toch wel in het Nederlands zijn?
Scherp opgemerkt 😀 want dat heb ik pas kort geleden veranderd.
Ik ben langzamerhand alles naar het Engels aan het veranderen. De oudste berichten zijn al aangepast, alleen stond er toen nog nauwelijks tekst bij.
Ook een deel (niet alles!!!) van mijn prive-blogs ben ik trouwens in het Engels openbaar aan het zetten, op mijn gewone kunst-site: https://www.vanlubeck.com/about/ (inclusief de steenkolen, hahaha)
Aha, de transformation 🙂