30 april - 6 juni 2004 Inge Casemier, Douwe Cuperus en Djef Blok

De schilderijen van Johannes Vermeer zijn voor latere schilders altijd populair geweest om te kopiëren en ook Inge Casemier heeft zich er jarenlang door laten inspireren.
“ Voor mij is schilderen naast kunst vooral ook een vak. Ik heb het geleerd door les te nemen, door oude meesters intensief te bestuderen en het werk van Vermeer nauwgezet te kopiëren en daarop te variëren.” Juist die varianten vond Patricia van galerie Van Lubeck zeer vindingrijk. De inmiddels overbekende verbeelding van het meisje met de parel lijkt op het eerste gezicht zo typisch 17 e eeuws, maar na het zien van de schilderijen van Casemier besef je dat de meisjes van tegenwoordig eigenlijk weinig verschillen. De portretten hebben dezelfde houding en hetzelfde gezicht als die Vermeer creëerde, met het enige verschil dat Loesje een hanenkam en een tatoeage heeft, Feya een Feyenoord-shirt draagt en Fatima een sluier. Wie inmiddels al de Oscargenomineerde film ‘Girl with the pearl earring' heeft gezien, zal ook de hoofdrolspeelster Scarlett Johansson in de geportretteerden kunnen herkennen.

Douwe Cuperus is een schilder in het ‘klassieke' magisch realisme. Klassiek in die zin dat het doet denken aan de stijl van Willink; donkere luchten gecombineerd met een laatste restje zonlicht, prachtig gedetailleerde gebouwen bevolkt door dieren die er niet direct thuishoren. Cuperus zegt: “ Als ik de schilderijen zelf moet omschrijven zie ik ze als  zeer realistisch waar een dreiging of vervreemde sfeer wordt bereikt door oude gebouwen en dieren te combineren. De gebouwen symboliseren voor mij de wereld, de dieren de natuur die onder druk staat, maar iedereen mag er zijn of haar eigen wereld in zien.
Cuperus begon zijn lessen in 1991 op de Volksuniversiteit, maar begon pas in 1997 met fijnschilderen bij Paul Jaarsma en later bij Herman Smorenburg. Geïnspireerd door het surrealisme, magische, vervreemde werelden van Grote meesters als Carel Willink en techniek van Johfra.

Djef Blok uit België werkt al ruim 30 jaar gestaag aan zijn oeuvre van stuk voor stuk unieke beelden in verschillende houtsoorten. Als zoon van een meubelmaker groeide hij op in het atelier van zijn vader en maakte hij telkens opnieuw het proces mee van ruwe plank tot glanzend meubel. Deze bagage nam hij mee toen hij zich aan het creatieve beeldhouwen zette.
“ Mijn beelden moet je bekijken zoals je naar een cartoon kijkt: grappig met de nodige ironie of absurd-surrealistisch”. Een favoriet voorbeeld van Patricia hierop zijn ‘de drie wijzen' – drie rijk gedetailleerde uilen met bebrilde ouwe mannenkoppen die overduidelijk zitten te suffen.